Thursday 26 November 2020

నేనెక్కడా లేను..





నేనో ఒంటరి బాటసారినై వచ్చాను ఇటు...

వేగం లేని నడక నాది..నలుగురు కబుర్లాడే చోట నేను ఇమడను..సంబరాల్లో.. సరదాల్లో...నేను లేను..
వీగిపోతున్న ఆలోచనలతో విరాగినై పోతున్నాను..ఉషోదయాలు తప్ప..నాతోడుగా మరేదీ లేదు..నిదుర తెలియని కన్నులతో..ఏటవాలు చూపులతో.. తెలియని దాలులంట నా పయనం..
నేస్తాలను ఎరుగని శాపగ్తస్తురాలిని..వలపు పలుకుల జాణతనం లేని కురూపిని.. ప్రకృతి అందాన్ని పులుముకుని మురిసిపోతున్నాను..
తోడులేని పయనంలో ఆలోచనల ఆసరాతో ప్రయాణం నాది. గమ్యం తెలియని నడక..
ఆత్మీయులు లేని ఆవాసం నాది.. నేనెక్కడా లేను..చీకటి దారుల్లో తప్ప..

No comments:

Post a Comment

పొడిబారిన ముద్దు..

కొన్నాళ్ళుగా నీ ముద్దు పెదవుల్ని అంటడం లేదు.. తడారిపోయింది చప్పగా.. జీవం లేనట్లుగా.. మారిపోతుంది నిజం నుంచి జ్ఞాపకంలా ఈ ముద్దే తరుముతోంది పె...