ఒకరి చేయి ఒకరం
అందుకుని పరుగందుకోలేదూ
ఏదీ అప్పుడు!
విశ్రమమే లేని పరుగది
నా బద్దకాన్నంతా నీకు బదిలీ చేసి
నీ ముఖపు కాంతిని నాలోకి ఒంపుకుని
నీతో సాగిపోయాను చూడు అప్పటిమాట
మేలుకొలుపులోనూ మళ్ళీ నీవే
ఈ మనసు ప్రతి కదలికకూ మళ్ళీ నీవే ప్రాణం
నీ భుజాన వాలుతుంది గారాలు పోతుంది
ఎక్కడికో నీతో ఎగిరిపోవాలనీ
ఆశ పాపం.. గడిచిన రోజులన్నీ
నావంటుంది..లెక్కవేస్తుంది.
ఆ ఎగిరే పిట్టలపై పాట
కట్టడం ఇదే చేతనవును దానికి
గిరికీలు కొట్టే గాలితో నీకు
ప్రేమ సందేశం పంపుతుంది
మేలిముసుగులో ముఖాన్ని దాచి
నీ పెదవులను అందుకున్నట్టు
కలకంటుంది
రాలిపడే ఆకులమల్లే ఎన్ని కలలో దానికి
No comments:
Post a Comment