Thursday 24 December 2020

కలల లోకంలో బంధీని నేను



ఈ కాళ్ళకు చుట్టుకున్న 

బంధనాలు

ప్రేమగా ఎప్పుడు 

అల్లుకుంటాయో

చీకటి నుంచి 

వెలుగు వైపుకు ఎపుడు 

తీసుకుపోతాయో

తెలీదు

మసక రాత్రుల్లో 

ప్రేమతో నిమిరి

మరి రాతిరికి పగటి 

కలలైపోతాయి

ఈ బంధనాలు నన్ను 

వదిలివెళ్ళిన బంధాలు

కౌగలించుకోవు

పలకరించవు

బాధపెట్టడమే తెలుసు

సుడులు తిరుగుతూ వచ్చి

గతంలోనికి 

గుంజుకుపోతాయి

చిన్నారిగా 

నాన్న ఒడిలో ఆడిన ఆటలు

అమ్మ చేతి గోరుముద్దలు

చిట్టి చెల్లెళ్ళతో చేసిన అల్లరి 

మేఘంలా అల్లుకుపోతుంది

కల నీరైపోయాక మబ్బులు 

పట్టిన ఆకాశమల్లే దిగులు మళ్ళీ 

కమ్ముకుపోతుంది.

No comments:

Post a Comment

పొడిబారిన ముద్దు..

కొన్నాళ్ళుగా నీ ముద్దు పెదవుల్ని అంటడం లేదు.. తడారిపోయింది చప్పగా.. జీవం లేనట్లుగా.. మారిపోతుంది నిజం నుంచి జ్ఞాపకంలా ఈ ముద్దే తరుముతోంది పె...