నీ హృదయాన్ని చేరే మార్గాన్ని వెతుకుతాను.. ఆ దారులన్నీ తెలిసినట్టే ఉంటాయి..గమ్యం చేరువైనట్టే కనిస్తుంది..అయినా నేనింకా నీకు వేయి ఆమడల దూరంలోనే ఉన్నాను.
ఈ చల్లని వేళ వెన్నెలంతా
పవిట కప్పి జడలో జాజుల్ని తురిమాను..సిగ్గుతో చందమామే సగమైంది.
నాలో ఇంత చేసి చలికి ఒణుకుతావే..ఎండుటాకులా..
కదిలే పెదవులు, గుండె గడబిడలు ఈ ఒంటరితనాన్ని జీవితం చివరికంటా అరిగిపోనిద్దామంటే ఇవన్నీ అడ్డు..నా ఉనికి ఓ జ్ఞాపకం అయితే..ఎవరు వస్తారు సాక్ష్యం.
No comments:
Post a Comment