ప్రియా..! ఓసారి వొచ్చి పో ఇటు..
మాయచేసి మత్తుజల్లి
హృదయానికి హత్తుకున్న
నీ గురించి ఘాటుగా
ఓమాట చెప్పనా..
నీ చూపులతో ఆశచూపి
ప్రతి ఉదయాన్నీ బద్దలు
చేసుకుని ఎప్పటిమల్లే
అమృతాన్ని ఒంపిపోతావు..
నీరసించి, అలసిపోయి
నిన్ను హత్తుకుంటానా
కౌగిట్లో కరిగిపోతావు
వొంటరై విరహమోర్వలేక
విసుగుచెందిన నాకు
నీ పలుకుచూపి
మత్తెక్కిన నీ కళ్ళతో
నీలోనికి లాక్కుపోతావు
పుట్టుకొస్తావు
వెంటాడతావు
ఆవరిస్తావు
కలగా..కవ్వింపుగా
నువ్వు నా వాడివి
ఉదయానికి ఆనందాన్ని
పులుముతూ నా ఎదుటే
నువ్వు మాయమైతే
రాలిపడే పూల మల్లే
ఒణికిపోతాను..
మళ్ళీ తిరిగిచూస్తే
మాయమవుతావు
నిద్ర నటించి
దూరంగా తోసిపోతావు.
No comments:
Post a Comment