శిశిరం తాకిన వృక్షానికి తెలుసు
ఇది శాస్వతం కాదని
అమృతం ఒంపుకుని అందంగా
మెరిసే ఆ చందమామే సాక్ష్యం
ఆ..ఎగిరేవన్నీ కపోతాలే..
ఒక్క నా ఊహ తప్ప
గాలితో కబుర్లు మోసుకొచ్చిన
పక్షి ఈకను నేను
కలల కోరికల పచ్చదనాన
తొలకరి వానకు తడిచిన
వృక్షానికి అంటిన అందం
పచ్చని తోటలో పున్నమి వెన్నెల్లో
పండిన నిండైన రాతిరి
నాలో దాగి మెరిసే నీ రూపు
నీకూ నాకూ మధ్య నడిమి స్వర్గంలో
మన ప్రేమ మరు మజిలీకి
విసిరికొడుతూ వీగిపోతూ
అలలతో సముద్రం ఆడుకుంటుంది
ఈదే చేపలన్నీ పెట్టే గిలిగింతలతో
నురుగులు కక్కుతూ
బెదిరిపోను, బిడియపడను
నీ రాకకై చెదరని హృదయాన్ని
సిద్ధం చేస్తున్నాను..
No comments:
Post a Comment