ఈ చలి మన దేహాన్ని కప్పేసింది...

నిన్ను పక్కనే కూర్చుని ఉండమన్నానా..మరేంటో నువ్వు...
నా పక్కనే ఉంటూ ఏటో పోతావు..వెతుకుతాను..పట్టుకుని తీసుకువస్తాను..
మళ్ళీ మామూలే...
వెచ్చదనం కోసం వెతుకుతూ నీ భుజాన్ని నొక్కిపెడతానా..పక్కకు నెట్టేస్తావు..
ఇద్దరూ ఒక్కరమై దగ్గరగా చేరాకా..ఇంకా చలేమిటి..
రహదారులన్నీ నిశ్శబ్దాన్ని పులుముకున్నాయి..
నువ్వూ నేనూ ఇద్దరమే అతిథులుగా.. పోతున్నాం.
ఎంతటి చక్కని ఉదయం ఇది ఆస్వాదించు..
రాకూడని దారులంట ఏం వెతుకుతూ పోతున్నామో..నీకైనా తెలుసునా..
మసకచీకటిలో మౌనాన్ని తోడు తీసుకుని ఇద్దరమూ..వెచ్చదనంతో స్నేహం చేసాం..
ఊరంతా జోగుతుంది... నువ్వూ నేనూ తప్ప..