బాటసారినై..

ఆ ఉదయాన్న నిదురచాటు కలలను చీల్చుకుని..

తూర్పు నుంచీ పడమరకు..ప్రయాణం కట్టాను..

వీధులంతా కళ్ళాపి జల్లి ముగ్గులేసి ఉన్నాయి..

ఆకాశం సృష్టి కార్యంలో నిమగ్నమై పురిటి నొప్పులతో సూర్యోదయాన్ని కంటుంది.

వడివడి అడుగులతో ప్రయాణం..దారంట వెతుకుతూ పచ్చతనాన్ని కలగన్నాను..

నిస్సారమైన చూపులను దాటుకుని బాటసారినై..

ఊరి చివర స్మశానం మీదగా నడక..తెలిసినవారు కొందరు...తెలినివారు ఎందరో..

మర్రిచెట్టు ఊడలంత పాతబడిన తరాలను దాచుకున్న ఆ నేలనంతా..

గతకాలపు ఆనవాళ్ళను కౌగలించుకుని నిద్రపోతున్నారు..