మౌనం..

ఈరోజేదో గాలివాటుగా అలా వచ్చి వెళ్ళిన ఆలోచన కాదు నువ్వు...

నాలో వేల క్షణాల ఎదురు చూపులకు రూపానివి..

ఒంటరి నిరీక్షణలకు ఆనవాలువి.. ఈ జీవితంలోకి వసంతాన్ని ఎత్తుకొచ్చిన నేస్తానివి..

ఆ మంచు బిందువులు గడ్డి గుబుర్లలో ఇంకిపోయినంత అందంగా..

నేల రాలుతున్న పరిమళాలంత స్వచ్ఛమైన రూపానివి..

ఎవరు చెప్పారు..నువ్వెక్కడున్నదీ నాకు..ఎంత కాచుకున్నాననీ..

నువ్వు రాలేదని నిరాశలేదు నాలో..నిండైన ఆకాశాన్ని చూస్తూ ఆలోచించాను..

వగరుస్తూ వస్తున్న గాలితో..నువ్వు వచ్చావన్న కబురందుకున్నాను..

ఎంత నిరాశలోనికి తోసేసావు నువ్వు.. నా ఎదురుచూపులను భగ్నం చేస్తూ..

నీకూ నాకూ మధ్యలో మూడో గీత ఎందుకు చెప్పు..నన్ను అసూయలోకి నెట్టేయడానికి కాకపోతే..