ప్రియా...!
ఎంత చిత్రం!!
ఉదయాలు పచ్చని తోటలో
సంధ్యలో ఎరిగే పక్షుల వెంట
చీకటి రాత్రుళ్ళ వెంట
విహరించే కలలు నావి.
కోర్కె చిగుళ్ళ మాటున
కోయిల బాకాల వెంట
ఆ మబ్బుల్లో
మేఘం నీ రూపు దిద్దుకుంది.
నిన్ను వొదలక వెంబడిస్తూ..
ఈ దూరమెంతో భారంగా ఉంది.
హృదయం మీద
ఎంత తుడిచినా నీ గురుతులు
చెరగడం లేదు.
గుండె బరువు పొదలమాటున
సెలయేరు హొయలనలముకొని
నీదాకా పరుగందుకుంది.
చీకటి తెరల మాటున
ఈ మిసిమి మీగడల
సొగసునందుకుని..
చల్లగాలికి తేలి ఊగే
గడ్డిపొదల శబ్దాన్ని
నీ అడుగుల చప్పుడు
ఎత్తుకుపోయింది.
No comments:
Post a Comment