ఇప్పుడు నేనున్న కలలోనే
నువ్వూ ఉన్నావు..
ఇద్దరం పక్క పక్కనే..
నన్ను హత్తుకున్న ఆచేతులు..
నీ ఒంటి వాసనా తప్ప మరే లోతైన
అనవాలు నాతో రాలేదు ఆరోజున..
గట్టిగా ఒత్తిన నీ చేతి స్పర్శ..
పెదవుల తడి..
ఊపిరి వదిలిన ఆనవాళ్ళే
కూడా తెచ్చుకున్నాను.
రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ..
ఆ దృశ్యం పాతబడిందేమో కానీ..
నువ్వు నాలో రేపిన అలజడి అలానే ఉంది..
నువ్వూ అలానే అనుకున్నావా..
తిరిగి వస్తున్నప్పుడు
నీచూపులు నాతో అదే చెప్పాయి..
గురుతుంచుకో.. ఆ నల్లని వలయాన్ని..
మన నిద్దురను చెరిచేసి
నిన్ను దూరంగా తీసుకుపోతుంది.
లోపలెక్కడో దిగులు..
నువ్వు మాయం అయిపోతావనీ..
మరణం అంచులు కదా నిన్ను
నానుంచీ దూరం చేసేదనీ..
నాకో నిశ్చింత..
No comments:
Post a Comment