నువ్వు నా సమస్తానివి..

చెట్లు పోగేసుకు వచ్చిన వసంతానివి

ఆ పూమాలలోని మల్లేల సుగంధానివి

పాత పుస్తకంలో చదివి వదిలిన పేజీవి

చీకటిలో వెలిగే దీప కాంతివి

ఒక్కోసారి...

పాపాయికి పాడే జోల పాటవు

నాలో ధైర్యాన్ని నింపే స్నేహానివి

గాలికి ఎగిరే చీర కొంగువు

హద్దులే లేక పొంగే ప్రేమవు

మరోసారి... 

ఉరిమే మేఘానివి

వేళ దాటిన భోజనానివి

జడలోని మందారానివి

ఇంకోసారి...

నాలో ఉరకలేసే ఉత్సాహానివి

నన్ను దోచుకున్న హృదయానివి

అలకలన్నీ తీర్చి బుజ్జగించే అమ్మవు

ఇప్పుడు మాత్రం నా సమస్తానివి