Tuesday, 7 September 2021

ఆకుపచ్చని రాత్రి


నీరు ప్రవహిస్తుంది..
గాలి వీస్తుంది..
మరి నువ్వు ఆవరిస్తావు.
ఒక్కోనీటిబొట్టూ ఒంటి మీంచి జారిపోతుంటే
జ్ఞాపకాల దొంతరలో ఆరోజును వెతుకుతాను.
నీ స్పర్శతో చలించిపోయిన రాత్రికి
పయనం కడతాను.
గాలి సవ్వడి ఊళపెడుతూ
నన్ను పిలుస్తూ ఉంటే..
సీతాకోకల సందడి మధ్య ఎతైన
కొండ ఒంపున కలుస్తాను నిన్ను
లేలేత రెక్కలు తొడిగిన పిట్టలు
ఆకుపచ్చని తోటలో
నిదురకు కరువైన కళ్ళు
నన్ను పలకరిస్తాయి.
నారాకతో ఒక కొత్త రోజు ఉదయిస్తుంది. ఆ దారులన్నీ నిశ్శబ్దాన్ని కన్నాయి. ఎల్లలు లేని ఏ అదృశ్య నగరానికో పయనిస్తావు నాతో. ఎప్పుడూ తోడుగా ఉండే చిరునవ్వు విచ్చుకున్న మొగ్గలా పూస్తుంది. ఆ నీలి ఆకాశానికీ మనం పరిచయమే.. నీతో కూడిన ఆనందక్షణాలు పరిచమున్నాయి. నిప్పుకణికలాంటి చూపులు చల్లబడ్డాకా.. చెదిరిన జుట్టు సవరించుకుంటూ నీ ఒడిలో సేదతీరుతాను. మరో సంగమం కోసం.. ఆర్తిగా ఎదురుచూస్తాను. రాబోయే ప్రతి ఆనంద క్షణాన్నీ నీతో లెక్కగడతాను.
May be a closeup

No comments:

Post a Comment

నీలోకి ఒలికిపోయాననీ..

ఈరోజుకి రాసే ప్రేమలేఖ ఇది..  కొన్నిసార్లు అనిపిస్తుంది.  నేను నీలోకి ఒలికిపోయాననీ..  నీలోకి వచ్చి చేరాకా హృదయంలోని నిశ్శబ్దానికి...