ఈ హృదయానికి హద్దులు ఉన్నాయా?

ఇప్పటి వరకూ నువ్వు ఎవరనే

ప్రశ్న రాలేదు నాకు.

నువ్వు ఉషోదయానివి.

పగలు దాటి మధ్యాహ్నం

వెళ్ళగానే సిగ్గును

ముంగిట్లోనే వదిలి..

చీర కొంగు పరచి రాతిరి

నా హృదయానికి

తెరగా మారిపోయింది.

ఏకాంతంలో సంధ్యాకాంతినై

పెదవులను అందుకున్న వేళ

కడలి నురుగుల్లా

మాటలెన్నో పుట్టుకొస్తాయి.

ప్రణయ వాంఛలతో

మనసు చెప్పే ఊసులు వింటూ

నువ్వు స్వర్గానికి దారులు వేస్తావు.

వెదురు కొమ్మల మాటున

చంద్రుని మెరుపు వెన్నెలై

వెచ్చని సెగలను చల్లబరుస్తుంది.

అయినా చెట్ల నీడనీ..

పచ్చిక మైదానాన్నీ

కలుపుతూ..దాటిపోతున్న ప్రేమ

హృదయానికి లంకె వేసి

లాగుతూనే ఉంది.