మంత్ర నగరం వీధుల్లో నేను

తెరచిన కిటికీ లోంచి చూస్తున్నాను 

చలికి ముడుచుకున్న మనుషులు

ఇరుకు గుండెకాయలు

నిశ్శబ్దపు మధ్యాహ్నాలు ఇవే కనిపించాయి

పసికళ్ళల్లో ధైన్యం

చుట్టూ గిరికీలు కొట్టే గాలి, చాపలా పరుచుకున్న ఆకాశం ఇవే చూడగలిగాను

గగుర్పాటు తెచ్చిన దిగులు

స్పృహ కోల్పోయిన నీడలు ఇవే ఆనాయి

మకిలి పట్టిన ముసలితనం

కాంతిని తీసుకోలేని వీధి వాకిలి ఇవే ఎదురుపడ్డాయి

మంత్ర నగరపు వాసనలు వేస్తూ 

రెక్కలు కొట్టుకునే ఈ పావురాళ్ళ నగరానికి నేను బంధువును

ఎవరెవరో వస్తారు

ఓ చెదిరిన కలను కని వెళ్ళిపోతారు

గాలి జాడలు లేని ఊరికి దూరంగా వచ్చాననీ

మెలకువ రానంత దాకా తెలీలేదు నాకు