..................
ఈ మేడ మీంచి దారిన
పోయే వందల కళ్ళను చూస్తుంటాను.
కంగారుగా కొన్ని, ఆసక్తిగా మరికొన్ని నన్నే గమనిస్తాయి.
తీగ మీద ఉడతకి, చెట్టు మీద
పావురాళ్ళకూ నేను పరిచయమే.
నా జతగాడు ఎగిరిపోయాకా..
దిగులు వేళ ఈ గమనింపులే కాలక్షేపం..
నన్ను చూస్తూ దారంటాపోయే
మనుషులంతా తెలుసు నాకు
ఆ గమ్యాలన్నీ తెలుసు.
దుఃఖాన్ని మోస్తూ కొందరు, ఆనందంతో కొందరు, ముఖాలు వెలిగించి, వాడిపోయి
పోతుంటారు.
ఈ పంజరంలో చిలకనని
చులకన చేస్తారు కానీ..
స్వేచ్ఛ ఉండీ, ఈ ప్రపంచాన
బంధీలు వీళ్ళు
ఆ కనిపించే మేఘం వెనక ఏముందో తెలుసుకోవాలని ఉంది.
వాళ్ళ మనసుల్లానే అదీ అంతుచిక్కదు.
ఎక్కడ నుంచి ఇటు వచ్చానో, ఇటు నుంచి ఎటు ప్రయాణమో తెలీదు.
వీళ్ళూ అంతే..
No comments:
Post a Comment