ఈ చిరునవ్వు ఈ పెదవుల మీద పూసి చాలా కాలమైంది..
అరుగులు పట్టుకుని పరుగు తీసామే అప్పుడు
మైళ్ళ లెక్క తెలియని నాటికీ నువ్వు..
ఆయాసం ఆటగా ఉన్ననాడు
నీ కాలి వేగానికి, ఆయాసాన్ని జత చేసి పరుగందుకున్న నాడు
నీతో ఉప్పల గుప్ప ఆడిన నాటిదీ నవ్వు
పవిటేసిననాడు నీ చిరునామాను వెతికింది.
వచ్చి చేరే అందాలకు
నువ్వు చిరునామా అవుతావని ఆశించింది.
జీవిత కెరటాల్లో కొట్టుకుపోయినా,
నీ సాక్షిగా ఆనాటి నవ్వు పూస్తూనే ఉంది.
ఎప్పుడో ఆదమరపుగా నీ ఆలోచనలా
అకాల వర్షంలా, గాలి కెరటంలా
నీ జ్ఞాపకంగా నవ్వు..
మళ్లీ ఇదిగో మనసంతా పూస్తూ,
నవ్వి నవ్వి పెదవులు చిట్లేంతగా నవ్వు
చిరుమందహాసం కాదు.. చిద్విలాసం.
కడుపుబ్బా నవ్వే నవ్వది.. అప్పట్లానే అలానే అచ్చం
బాల్యం పేజీల్లో మిగిలి గురుతుకొచ్చే చిన్ననాటి
అమాయకపు నవ్వు..పూస్తూనే ఉంది ప్రతిరోజూ
నీ ముఖ మంత అందంగా..
నీ పలువరసంత చక్కగా
తీయగా...
No comments:
Post a Comment