వేగంగా కొట్టుకుపోయే జీవితపు
గందరగోళంలో చెదరని చిత్రానివి నువ్వు.
నిశ్చలంగా జ్ఞప్తికి వచ్చి
సాయంత్రపు గాలికి మల్లే తాకి పోతావు.
ఎగిరే కురులకు తెలుసు నీ స్పర్శ.
నిరంతర నా ప్రేమను వెక్కిరిస్తూ
అంతటా నిర్జీవమైన రాత్రి పరుచుకుంది.
మనసు తలుపులను బద్దలుకొట్టే శక్తినివ్వు
అలిసిన ఈ హృదయాన్ని జ్ఞాపకం ఉంచుకో
ఎన్ని రాత్రుల్ని ఖర్చు చేయాలో
గురకరాళ్ళను ఎత్తుకొచ్చి లెక్కవేయి.
మిణుకు మిణుకుమనే మిణుగురులు వాలిన
హృదయానికి ఎంత తేజస్సో తరచి చూడు
ప్రేమకు మోహానికి మధ్య ఏది నిలుస్తుంది
మబ్బుల ముసుగు కప్పుకుంది ఆకాశం
చూడు.
నువ్వు పిలిచే అపురూపమైన మాట ఏమిటది..?
బావున్నావా ప్రియా..ఎంతటి నిర్మలత్వాన్ని నింపుతుందో నాలో
ఆ పిలుపు కోసమే వేచి ఉన్నాను.. తడిచిన
హృదయపు రొద సాక్షిగా..
No comments:
Post a Comment