నాకు నేనే ఎదురైతే...

వ్రాసినవారు -


నాకు నేనే ఎదురైతే
చిట్టిపాదాల సవ్వడిని, అమాయకపు
చిరునవ్వుని గుండెలకు అదుముకుని నాతో తీసుకెళతాను.

అప్పుడు 
గోదావరి నవ్వినట్టు 
జలపాతాలను వేళ్ళతో తాకినట్టుగా
ఉంటుందేమో
ప్రేమను భుజాన వేసుకొని పోతుంటానేమో

కవ్వింపుగా చూసే కళ్ళలో వేల కొంటెదనాల్ని
మోస్తూ 
ఏ వలపు వలలో చిక్కక.. మోహరింపుగా
పోతున్న నన్ను నేనూ చూస్తుంటాను.

కాంక్షను వదిలి ఆరాధనలో పడిన నన్ను చూసి నవ్వుకుంటాను.
రేపటి ఉదయాలను, సాయంత్రాలను కలగంటాను.

ఊహల లోకంలో తేలిపోతున్న నాకు, వాస్తవ ప్రేమలను చూపిస్తాను.

ఇక్కడ ఇరుకైపోతున్న ప్రేమలను ఏకరువు పెడతాను.
అప్పుడు నీ అమాయకపు అంచనాలు తప్పుతాయేమో..

కలలు చెదిరి 
నిరాశతో దుఃఖం ఆవరిస్తున్న నన్ను చూసి
జాలిపడతాను.

కామెంట్‌లు

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

గమ్యం తెలియని పాత్రల పయనం "హిమజ్వాల"

వ్రాసినవారు -
చిత్రం
హిమజ్వాల నవల వడ్డెర చండీదాస్ రచించారు. కథ ప్రారంభంలో గజి బిజిగా అనిపించింది. నెమ్మదిగా పాత్రల స్వభావాలను అర్థం చేసుకుంటూ కథలోని ఉద్దేశాన్ని తెలుసుకోడానికి పూర్తిగా చదివాను. ఈ కథ మనిషి మనసు ఎన్ని రకాలుగా మారుతుందో ఎలాంటి నిర్ణయాలను తీసుకునేలా చేస్తుందో తెలుపుతుంది. కృష్ణచైతన్య, గీతాదేవి అనే పాత్రల చుట్టూ నడుస్తుంది కథ. కథావిషయం:— ఉన్నతమైన కుటుంబానికి చెందిన కృష్ణచైతన్య కాలేజీ లెక్చరర్. ఒకనాడు రోడ్డు మీద అతనికి అపస్మారక స్థితిలో తారసపడుతుంది గీతాదేవి. ఆమెది మధ్యతరగతికి కుటుంబ నేపథ్యమైనా ఉన్నత చదువులు చదివింది. ఒంటరిగా ఉన్న అతనికి మొదటిసారిగా ఆమెపై కలిగిన  అనురాగం ఆరాధనలను ప్రేమ పూర్వకంగా కాక కోరికగా తెలుపుతాడు. అతని నుండి ఆమె దూరంగా వెళిపోతుంది. బొంబాయిలో ఉన్న స్నేహితురాలి దగ్గరకు చేరుతుంది. అక్కడ స్నేహితురాలి భర్త ఆమెను వేధించటంతో, చివరకు కృష్ణచైతన్య స్నేహితుడైన శశాంక్ సహాయంతో ఒక పత్రికలో చేరుతుంది. కొన్నాళ్ళకు లెక్చరర్ గా స్థిర పడుతుంది. అక్కడే శివరాం తో పరిచయం అవుతుంది. ఆ పరిచయం కొన్నాళ్ళకు ప్రేమగా మారి పెళ్ళికి దారితీస్తుంది. అతనితో కొత్తజీవితం కొన్నాళ్ళు సరదాగా సాగు...
మరింత చదవండి

అల్లం శేషగి రావు కథ "చీకటి"

వ్రాసినవారు -
చిత్రం
“చీకటి”... ఇది ఇంత అందంగా ఉంటుందని నాకు తెలీదు. నా మనసుకు హత్తుకున్న ఒక మధుర జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోయింది ఈ కథ. నేను ఈ మధ్య చదివిన కథల్లో వర్ణనలతో కూడినది, మేధస్సుకు పదును పెట్టే శైలితో నన్ను ఆకట్టుకున్నదీ ఈ కథ. ఇది ఇద్దరి వ్యక్తులకు మధ్య జరిగే సంభాషణ. వారిలో ఒకరి జీవితంలో జరిగిన సంఘటనల సమాహరం. ప్రతీ మనిషికీ ఒక కథ ఉంటుంది. అది చెప్పుకునే సందర్భాలు చాలా తక్కువగా వస్తాయి. అది ఎవరికి చెప్పాలో కూడా మనం నిర్ణయించుకోం. కానీ కాలగమనంలో మనకు తారసపడే వ్యక్తులలో మనసుకు నచ్చిన వారితో సందర్భానుసారంగా మన జీవితాన్ని ఆవిష్కరించుకోవడం జరుగుతుంది. ఎవరు గొప్పా, ఎవరు తక్కువ అన్నది చూపకుండా ఇద్దరినీ స్నేహితులుగా చూపుతూ, చదువుతోనే రాని, లేని జ్ఞానాన్ని చూపుతూ కథ నడిపిన తీరు నాకు నచ్చింది. ప్రకృతిని ఇష్టపడే వ్యక్తులు చాలామందే ఉంటారు, కానీ చీకటిని ఇష్టపడేవారు చాలా తక్కువ.  మన లోకం వెలుగు ఉన్నంత వరకే. కానీ దీపం వెలుతురు లేని చీకట్లోనూ అందం ఉందని ఈ కథ చెప్తుంది. పాఠకుడు ఈ కథ చదువుతున్నపుడు తన మదిలో ప్రతీ దృశ్యాన్నీ ఆవిష్కరించుకోవడం జరుగుతుంది. ప్రతీ దృశ్యం మన ముందే జరుగుతుందనే మాయాజాలం చేయటం రచయిత గొప్పదనం....
మరింత చదవండి

పంచాయతీ మెట్లు

వ్రాసినవారు -
చిత్రం
ఫ్రెండ్ దగ్గర ఫిజిక్స్ పుస్తకం తీసుకుని ఇంటికి వస్తుంటే, గుర్కావోళ్ళ బీడు దాటాకా, ఎర్రమట్టి రోడ్డంపట పసుపునీళ్ళు కాలవ కట్టి, ఆ దారంతా బురదైపోయింది. ఉదయం ఇటెల్లినప్పుడు లేని బురద ఇప్పుడెలా వచ్చిందా అని సైకిల్ నెమ్మదిగా దాటిస్తుంటే.. ఆ మలుపులోంచి పెద్దగా శోకండాలు ఇనిపించాయ్. ఈ ఊళ్లో పెళ్లయినా, చావైనా ఈ శోకండాలు మామూలే. పెళ్ళయితే పిల్ల అత్తారింటికి పోతుందని, చావైతే అందరిలానే చచ్చినోడి మీద ప్రేమతోనో తీసుకున్న అప్పు ఎగొట్టాడనే బాధతోనో రకరకాలుగా ఏడుత్తారు.  ఆ ఏడుపులు కృష్ణమూర్తి ఇంటి నుంచే వచ్చేది. వాళ్లమ్మ గానీ చచ్చిపోయిందాని సైకిల్ ఆపి సందులోకి తిరిగితే చామంతి, గులాబీ పూరేకులు నేలంతా పడున్నాయ్. తెలిసిన ఆడోళ్ళంతా ఆ ఇంటి ముందు టెంటులో కూచుని ఉన్నారు. చచ్చిపోయింది వాళ్లమ్మ కాదు, కృష్ణమూర్తే! కుర్చీలో చామంతి దండేసిన కొడుకు ఫోటో ముందు తలబాదుకుంటూ ఏడుత్తుంది వాళ్ళమ్మ. పక్కనే స్టీలు గ్లాసులోని అగరబత్తుల చుట్టూ అప్పటి వరకూ వెలిగి ఆరిన బూడిద పడుంది. ఎలా చచ్చిపోయాడని మా క్లాసు సూరి గాడిని అడిగితే గుండె పోటన్నాడు. “ఆదోరం బానే ఉన్నాడు. నిన్న మధ్యాన్నం కొద్దిగా నీరసంగా ఉందని చెప్పి ఆసుపత్రికెల్లొచ్...
మరింత చదవండి