వైరాగ్యానికి అటు ఇటు..

శ్రీశాంతి.. 23-3-2024

కంఫర్ట్ దీనిని ప్రతి ఒక్కరూ ఆశిస్తూనే ఉంటారు. జీవితంలో ఎన్ని చేసినా కూడా అవన్నీ కంఫర్ట్ కోసమే.. ఎన్ని కష్టాలు పడినా కూడా సౌకర్యం కోసమే.. లేకపోతే ఎందుకీ పాడు బతుకు అనిపిస్తుంది. నిజానికి ఎక్కడెక్కడ తిరిగినా రోజులో ఎక్కడ తిరిగి వచ్చినా, కూడా ఇంటికి చేరే సరికి కలిగే ఆనందం వేరు. నా వరకూ నాకు మెట్లెక్కి నా ఇంటి గుమ్మం ముందుకు చేరుకోగానే.. ఓ పాజిటివ్ నెస్ కనిపిస్తుంది. కొత్త ప్రదేశంలో ఎన్ని సౌకర్యాలు ఉన్నా కూడా మన ఇంటి మంచం మీద పడుకున్నప్పుడు పట్టే నిద్రే నిద్ర. 

హాల్లో చిన్న బొంత మీద కూర్చున్నా అదే ఆనందం. చుట్టూ మనం నాటుకున్న మొక్కల మధ్యలో కాసేపు నిలబడినా,  నచ్చిన పాట వింటూ సమయం గడిపినా ఎక్కడ దొరుకుతుంది ఇలాంటి ఆనందం. 

ఇక తిండి విషయానికి వస్తే.. నాలుకకు కొత్త రుచులు కావాలి. రోజులో ఎంత చెత్త తినాలన్నా కూడా అది ఎప్పుడూ సిద్ధంగా ఉంటుంది. తిండి విషయంలో ఒకప్పుడు ఉన్న చాపల్యం ఇప్పుడు తగ్గిందనిపిస్తుంది. ఏదో తినేయాలన్న ఆత్రం తప్పితే చక్కగా అన్ని కూరగాయలూ వేసుకుని పెట్టుకున్న దప్పళం ముందు ఈ పిచ్చి తిళ్ళు ఏం బావున్నాయనిపిస్తుంది. పులిహోరను కొట్టే వంటకం మరొకటి ఉందా అనిపిస్తుంది. ఏంటో రోజు రోజుకూ నేను చేసుకుతినే వంటకాలు తప్పితే బయటివి నచ్చడం లేదు. అలా అని ఇప్పుడే సన్యాసం పుచ్చుకోవాలనీ లేదు.. మరీ తిండి మీద యావ చంపేసుకు బతికేస్తే ఇక గొడ్డుకి మనిషికీ తేడా ఏముంది. 

కాకపోతే ఆరోగ్యం మీద కాస్త శ్రద్ధ పెరిగింది. రేపు నేను ఎలా ఉండబోతున్నానో అనే ఆలోచన రాగానే వెంటనే తినాలనే యావ చచ్చిపోతుంది. కాలాన్ని గిర గిర తిప్పే పని పెట్టుకున్న మహానుభావుడు ఎవరో గానీ.. కనిపిస్తే కాళ్ళు కడిగి నెత్తిన చల్లుకోవాలనిపిస్తుంది. ఎందుకు త్వరత్వరగా కాలాన్ని జరుపుకుంటూ పోతున్నాడో ఏమో.. ఒక్కోరోజూ మారుతున్న కొద్దీ ఒక్కో రకమైన ఆలోచన కలుగుతుంది. 

నిన్నటిలా నేడు ఉండదు. నేటిలా మరో రోజు మారదు. కాకపోతే ఉన్న క్షణాలను అందంగా మలుచుకోవడమే జీవితం. ఏంటో నాకు కొత్తగా వైరాగ్యం కూడా అంటుకుంటుంది ఈ మధ్య. వయసుదాటిన ఎవరిని చూసినా నా రాబోయే రోజులు గుర్తుకు వస్తున్నాయి. మనసంతా బాధగా ఉంటుంది. మరీ ఎక్కువ ఆలోచించేస్తున్నాననిపిస్తుంది. కానీ.. ఇదంతా చక్రం.. జీవన చక్రం.. అందులో వద్దన్నా జరిగే మార్పులు అంతే.. సర్దుకోవాలి.. నిజాన్ని అంగీకరించాల్సిందే.. నిజమే కదా.